Και έλεγα ότι τα έχω δει όλα. Να λοιπόν που η ζωή με εκπλήσσει ολοένα.
Με την συνεχιζόμενη απεργία των ιδιοκτητών βυτιοφόρων και φορτηγών και ύστερα από την πολύ σωστή κίνηση τους να απαγορεύουν την έξοδο των οχημάτων από τα αμαξοστάσια στέρεψε η αγορά από βενζίνη.
Αμέσως οι συνήθεις τρομολάγνοι κ,κ δημοσιογράφοι επιδόθηκαν σε μία ''ενημέρωση'' του κοινού με εκφράσεις όπως ''παρέλυσε η χώρα'',''βενζίνη ούτε για δείγμα'',''τεράστιες ουρές αγανακτισμένων οδηγών''.
Φυσικό επακόλουθο ήταν στο άκουσμα τέτοιων ειδήσεων ο κόσμος ο οποίος έχει μάθει να ενημερώνεται από τα ΜΜΕ(εξ ημέρωσης)να κατακλείσει τα βενζινάδικα,να μπλοκάρει την κίνηση,να καταληφθεί από το σύνδρομο του ''γεμάτου ρεζερβουάρ'',όπου παρατηρήθηκαν εικόνες κόσμου που με ένα μπιτονάκι περιμένει υπομονετικά στην ουρά για μερικά γαλόνια.
Και έρχομαι ο αφελής να αναρωτηθώ 3 μέρες τώρα που είμαι χωρίς βενζίνη έπαθα τίποτα;
όχι. Μήπως άργησα στην δουλειά;σίγουρα όχι. Τότε;
Μετά από πολύ καιρό αντίκρισα σήμερα το πιο όμορφο θέαμα:Έναν Πειραιά άδειο από αυτοκίνητα,καθαρό,και ήσυχο
Ά και μην ξεχάσω για όσους ξέρουν Κερατσίνι-Πειραιάς 9 το πρωί σε 5 λεπτά. Κι όμως...
Πρός τί λοιπόν ο πανικός;
